سخنرانی های اثر بال پروانه توسط مسیحا برزگر (لوح فشرده)

سخنرانی های اثر بال پروانه
توسط مسیحا برزگر
(لوح فشرده)

گزیده‌ای از جلسه نخست:

لازم دیدم، بحثی مقدماتی درباره اثر بال پروانه داشته باشیم. اینکه یک بال زدن پروانه، چگونه می­تواند طوفانی به پا کند. فکر می­کنم این بحث برای شما بسیار جالب خواهد بود. من همیشه تماشاگر زندگی بودم، همیشه احساس کردم که زندگی نمایشی بسیار دیدنی است و از وقتی که فهمیدم تماشای این نمایش جذاب، خود هنر است، تماشاگر این نمایش هستم. پروانه­ای در اینجا بالی می­زند و در آنجا، طوفانی به پا می­شود. پس امواج تأثیر این جمله دیگر در هیچ کجا متوقف نمی­شود، همینطور می­رود. توفیق شما در زندگی، به توانایی من در اثبات همین نکته، بستگی دارد. اگر من بتوانم این نکته را درست اثبات کنم، شما دیگر در زندگی­تان موفق خواهید بود. وقتی که متوجه شوید هر کار شما، در زندگی، به شدت مهم و تأثیرگذار است، نتایج کارهایتان به لحاظ کمی و کیفی دگرگون می­شوند. و تعجب می­کنید که چطور یک کار کوچک تا این اندازه تأثیرگذار و ثمربخش بوده است، خودتان شگفت زده می­شوید. اگر من تماشاگر خوب نمایش زندگی باشم، می­توانم آفریننده باشم. در این صورت چیزهایی که می­آفرینم، نه تنها برای زندگی خود، خانواده، دوست، شهر و کشورم، سودمند خواهد بود؛ بلکه برای کل جهان برای همیشه سودمند خواهد بود. بنابراین اگر ما درنگ و تماشا داشته باشیم، گویی که همواره در حال و حالت مراقبه هستیم خیلی برای زندگی­مان خوب است. مراقبه امری پیچیده است، به همین دلیل که ما از مراقبه اجتناب می­کنیم. من بارها گفته­ام که مراقبه توجه صد درصد ما به دم­ها و بازدم­هایمان است. حین توجه به دم­ها و بازدم­ها، ذهنمان منصرف میشه یعنی توجه ما از دم و بازدم به چیزی دیگر معطوف می­شود که ما متوجه این انصراف خاطر، می­شویم، یعنی کاملاً متوجه می­شویم که ذهنمان از دم­ها و بازدم­هایمان منصرف شده و سراغ چیز دیگری رفته است. بعد مجدداً به دم­ها و بازدم­هایمان برمی­گردیم ولی باز فکری موضوعی ذهنمان را منصرف و به خود متوجه می­کند که ما متوجه این انصراف ذهن هستیم و به هر دو حالت اشراف داریم و به هر دو حالت اجازه می­دهیم که باشد و رخ دهند. بنابراین ما به آنچه هست، به واقعیت اجازه می­دهیم که باشد، آن گونه که هست. به این عمل «مراقبه» می­گوییم و خیلی ساده است بنابراین در هر جا و در هر زمان می­توان مراقبه داشت. با چند تنفس عمیق می­توان مراقبه را آغاز کرد.