صیادی گنجشکی شکار کرد به امید دو گوهر گرانبها که در شکم آن است؛
گنجشک گفت:
من سه راز خوشبختی رو به تو میگم و تو از خیر این چند گرم گوشت من بگذر و من رو رها کن
اما یادت باشه که راز سوم رو زمانی که آزادم کردی بهت میگم.
صیاد کمی تامل کرد و شرط رو پذیرفت.
پند اول؛
گنجشک گفت: هرگز حسرت چیزهایی که از دست دادی رو نخور، چرا که روزی تو به قدری بوده که ازش بهره‌مند بودی، چیزی که برای توست برای توست و اون‌چه برای تو نیست، از دست خواهی داد.

پند دوم؛
هرگز گول حرف‌های محال رو نخور و اون‌ها رو باور نکن، مثل خیلی از اساتید انگیزشی که این روزها هزاران حرف محال میزنن ولی خیلی‌ها هم باور میکنن و در نهایت چیزی جز غم و افسردگی و دلزدگی نصیبشون نمیشه.

پند سوم؛
قرار شد پس از آزادی من باشه، پس صیاد گنجشک رو آزاد کرد و منتظر پند سوم یا راز سوم خوشبختی موند.
گنجشک گفت:
راز سوم رو بهت نمیگم چون تو لایق دونستن اون نیستی، حتی لایق شنیدن دو پند قبلی هم نبودی ولی حسنش به این بود که من از چنگال تو رها شدم و این برای من بسیار عالی بود.
صیاد گفت: گنجشک برگرد، ناراحت شد، افسرده شد و گفت؛
چطور تشخیص دادی که من لایق دو پند اول و پند آخر نیستم؟
گنجشک پاسخ داد:
۱. بهت گفتم حسرت چیزهایی که از دست دادی رو نخور
۲. حرف‌های محال رو باور نکن، چطور ممکنه من با این چند مثقال وزنم، دو گوهر چند گرمی و گرانبها در شکم داشته باشم؟
و تو هر دو پند قبلی من رو رعایت نکردی و منتظر پند سومی.

دوست عزیزم این داستان رو به مثابه یک گنج ببین، اگر این داستان رو بسط بدی در همه ابعاد زندگی، بسیاری از رازها برات فاش میشه