سخنرانی های بشنو از نی ۳

توسط مسیحا برزگر

(دانلودی)

انگیزه‌ی من، برای شرحِ مثنوی، طرحِ نگاهی تازه و نو به این کتاب است. شیوه‌ی کار ما این است که، به جای اینکه دنبالِ این مطلب بگردیم که مولانا چه گفته است، مولانا را حاضر می‌کنیم تا ببینیم مولانا چه می‌گوید.

کلمات و جمله‌ها، قالب و ظرف‌اند. شارحان، به دنبال این بودند که ببینند مولانا، چه چیزی در این ظرف‌ها ریخته و برای ما به یادگار گذاشته است. اما من نگاه دیگری دارم؛ نگاهِ من، این است که مولانا را در زمانه‌ی خودمان حاضر کنیم، و ببینیم او، در بومِ فرهنگی‌ حاضر، چه چیزی برای گفتن دارد.

مولانا، به دنبالِ دل‌های گشوده است، دل‌هایی از جنسِ دل خودش. اگر تو، دلی هم‌جنسِ مولانا نداشته باشی، او نمی‌تواند با تو به نجوا بنشیند؛ چرا که مولانا، همدم می‌خواهد، هم‌صحبت می‌خواهد و هم‌پرواز. او که عازم سفری دل‌انگیز و تماشایی‌ست، به دنبال همسفر می‌گردد. اگر اهلِ چنین سفری هستی، با او همسفر شو.