معرفی کتاب نامه‌های عاشقانه

کتاب  نامه‌های عاشقانه مجموعه‌ای از نامه‌های جبران خلیل جبران به محبوب‌اش ماری هکسل است

جبران در سال 1904 با ماری که مدیر یک مدرسه‌ی آمریکایی بوده و در حمایت از یتیمان مستعد فعالیت می‌کرد، آشنا می‌شود که در روند زندگی جبران نقش فوق العاده و بسزایی داشته است. این آشنایی آغازگر یک دوستی همیشگی است که گاه به مرز عشق کشیده می‌شود و هرگز به ازدواج ختم نمی‌شود.

جبران خلیل جبران (Kahlil Gibran)، نابغه مشهور لبنانی، موفق‌ترین نویسنده و هنرمند معاصر عرب، نه‌تنها از پیشگامان ادبیات نوین عربی است، بلکه در جهان امروز و در ایران نیز بسیار پرآوازه و اثرگذار بوده است. مهم‌ترین و مشهورترین کتاب جبران «پیامبر» است.

در قسمت‌هایی از کتاب نامه‌های عاشقانه می‌خوانیم:

«ماری قشنگم!
زندگی چیست؟ عشق ورزیدن. اگر عاشق نباشیم، برای زندگیِ خود توجیهی نداریم. کسانی که عاشق نیستند، از زندگیِ پُرمعنا محروم‌اند.
باید خود را به باد و باران و ستاره سپرد. باید عاشقانه زیست. باید بر گونه‌ی گرمِ خورشید بوسه زد.
بر رخساره‌ی خورشید‌گونه‌ی تو بوسه می‌زنم، و شب به‌خیر می‌گویم.
خلیل.»

«ماری عزیزم
تمثیلی را که تازه تمام کرده‌ام، برایت می‌فرستم. بسیار کم و فقط به زبان عربی نوشته‌ام. می‌خواهم نصیحت‌ها و پیشنهادهای تو را بشنوم.
من و دوستم در سایه معبدی، نابینایی را دیدیم.
دوستم گفت: این دانا ترین مرد جهان است.
نزدیک شدیم و پرسیدم: از کی نابینایید؟
از وقتی زاده شدم.
گفتم: من یک ستاره شناسم.
نابینا پاسخ داد: من نیز…
آن‌گاه دستش را روی سینه‌اش گذاشت و گفت: از درون اینجا، همه خورشیدها و ستارگان را رصد می‌کنم.»