برای این‌که هدفِ خود را در زندگی پیدا کنیم، باید پیروِ دل خویش باشیم. برای این پیروی، ابتدا باید دلِ خود را بشناسیم، با آن آشنا شویم و رویارو.
وقتی واردِ حریمِ حَرمِ دل خود می‌شویم، آن‌جا به‌طورِ شهودی، متوجه‌ی نکته‌ی مهمی خواهیم شد. در بدوِ ورود به این ساحتِ قُدسی، حقیقتی بر ما مکشوف می‌شود. آن حقیقت، این است که؛ زندگی چیزی نیست، زندگی یک واژه است، و زندگی بیرون از تو نیست.
در واقع، یک چیز بیشتر نیست، و آن، خودِ تو هستی. چیزی که تو، آن را زندگی می‌نامی، تصویرِ تو در آیینه است؛ یعنی، زندگی بازتابِ فکرها و احساسات توست.
