حضور
مسیحا برزگر
گزیده ای از سخنرانی جلسه اول:
میتوانیم حضور را این گونه تعریف کنیم که شما در هر لحظه از زندگی در حضور درون و بیرون خویش هستید. یعنی در هر لحظه، میدانید که اکنون در درون شما چه خبر است که اکنون در ذهنتان چنین فکرهایی راه یافته است، جنس فکرهای خود را هم میشناسید، مثلاً این فکر از جنس حسادت است، این فکر از جنس خشم و عصبانیت است و … یعنی جنس فکرهای خودتون را میشناسید، میدانید که اکنون در شما چه احساساتی برانگیخته شده است. یعنی این فکر به ذهن شما میآید و شما فکر را میبینید و به لحظه برمیگردید، حال بدون هیچ گونه درگیری، بدون هیچ گونه قضاوتی و بدون هیچ گونه واکنش عاطفی نسبت به آنچه که در ذهن شما گذشت. حسی که چرا من ناگهان دچار اضطراب شدم؟ چرا من نباید در این لحظه، احساس آرامش کنم؟ وقتی این حرفها را میشنوم میچسبید به این اضطراب و سعی میکنید به نحوی این حس را دگرگون کنید، تلاش میکنید. تلاش و کوشش شما را از این جایی که هستید، بیرون میبرد. هرگز حدیث حاضر و غایب شنیدهاید به ظاهر حضور دارند، اما در واقع غایب هستید. پس در حضور شما هم شیوه دیدن را یاد میگیرید که ببینید و مدام خود را ببینید، بدون اینکه خود را قضاوت کنید. به خودتان، به فکرهایتان به احساساتتان به حالاتتان بچسبید، در مقابل آنها بایستید و خودتان را سرزنش کنید یا خیلی از خودتان خوشتان بیاید چون واجد چنین و چنان فکر و احساس و حالی هستید نه درگیر نیستید یه عرصهای که در این عرصه، فکرها، احساسات، حالها، حالتها، پدیدار و ناپدید میشوند و درنگ و دوامی نیز ندارند. این یک نوع شیوه دیدن است و این شیوه دیدن به شیوه بودن تبدیل میشود. یعنی تو دیگر به این شیوه هستی. اگر این شیوه دیدن و این شیوه بودن را نداشته باشید، فکرها و احساسات همچون طوفانی شدید، شما را همچون برگی خشکیده میبرند؛ منظور از تو یعنی فرصت زندگی، شما را مثل یک برگی خشکیده بر میدارند و میبرند و شما مجالی پیدا نمیکنید که طعم خوب زندگی رو بچشید.
