حضور
مسیحا برزگر

گزیده ای از سخنرانی جلسه اول:

می­توانیم حضور را این گونه تعریف کنیم که شما در هر لحظه از زندگی در حضور درون و بیرون خویش هستید. یعنی در هر لحظه، می­دانید که اکنون در درون شما چه خبر است که اکنون در ذهنتان چنین فکرهایی راه یافته است، جنس فکرهای خود را هم می­شناسید، مثلاً این فکر از جنس حسادت است، این فکر از جنس خشم و عصبانیت است و … یعنی جنس فکرهای خودتون را می­شناسید، می­دانید که اکنون در شما چه احساساتی برانگیخته شده است. یعنی این فکر به ذهن شما می­آید و شما فکر را می­بینید و به لحظه برمی­گردید، حال بدون هیچ گونه درگیری، بدون هیچ گونه قضاوتی و بدون هیچ گونه واکنش عاطفی نسبت به آنچه که در ذهن شما گذشت. حسی که چرا من ناگهان دچار اضطراب شدم؟ چرا من نباید در این لحظه، احساس آرامش کنم؟ وقتی این حرف­ها را می­شنوم می­چسبید به این اضطراب و سعی می­کنید به نحوی این حس را دگرگون کنید، تلاش می­کنید. تلاش و کوشش شما را از این جایی که هستید، بیرون می­برد. هرگز حدیث حاضر و غایب شنیده­اید به ظاهر حضور دارند، اما در واقع غایب هستید. پس در حضور شما هم شیوه دیدن را یاد می­گیرید که ببینید و مدام خود را ببینید، بدون اینکه خود را قضاوت کنید. به خودتان، به فکرهایتان به احساساتتان به حالاتتان بچسبید، در مقابل آن­ها بایستید و خودتان را سرزنش کنید یا خیلی از خودتان خوشتان بیاید چون واجد چنین و چنان فکر و احساس و حالی هستید نه درگیر نیستید یه عرصه­ای که در این عرصه، فکرها، احساسات، حال­ها، حالت­ها، پدیدار و ناپدید می­شوند و درنگ و دوامی نیز ندارند. این یک نوع شیوه دیدن است و این شیوه دیدن به شیوه بودن تبدیل می­شود. یعنی تو دیگر به این شیوه هستی. اگر این شیوه دیدن و این شیوه بودن را نداشته باشید، فکرها و احساسات همچون طوفانی شدید، شما را همچون برگی خشکیده می­برند؛ منظور از تو یعنی فرصت زندگی، شما را مثل یک برگی خشکیده بر می­دارند و میبرند و شما مجالی پیدا نمی­کنید که طعم خوب زندگی رو بچشید.