معرفی کتاب ترانه خواندن به وقت باران

گُل حقیقتی که در لا‌به‌لای صفحه‌های کتاب ترانه خواندن به وقت باران اثر مسیحا برزگر است، تا آخر عمر هوای زندگیت را عطرآگین می‌کند. اجازه بده قصه‌ها و مطالب این کتاب با دل تو سخن بگویند، نه با عقل تو.

اگر قرار است در ده سال آینده فقط یک کتاب بخری و فقط یک کتاب بخوانی، این کتاب را بخر و این کتاب را بخوان. بی‌تردید، همین یک کتاب نظر تو درباره‌ی خود، زندگی، جهان، و خدا را به‌کُل عوض خواهد کرد. کتاب ترانه خواندن به وقت باران، به دنبال آن است که طعم دل‌آگاهانه زیستن را به تو بچشاند.

این کتاب را می‌توانی به سه شیوه بخوانی:
قصه یا مطلبی را بخوانی، سپس، به سراغ قصه یا مطلبی دیگر بروی. چنین خوانشی، تو را سرگرم می‌کند و لذت‌بخش است.

قصه یا مطلبی را دوبار بخوانی. روی آن قصه یا مطلب تأمل کنی. آن را در زندگی روزمره‌ی خویش به کار ببندی. این شیوه‌ی خواندن کتاب، مزه‌ی تجربه‌ی معنوی خواهد داشت. کتاب ترانه خواندن به وقت باران، به همین شیوه، می‌توان با صدای بلند در جمعی خواند و درباره‌ی مضامین قصه‌ها و مطالب آن صحبت کرد.

شیوه‌ی سوم، آن است که پس از تأمل روی قصه یا مطلبی، دوباره آن قصه یا مطلب را بخوانی. آنگاه، سکوت کنی و بگذاری آن قصه یا مطلب در فضای وجود تو طنین بیندازد و معنای ژرفش را بر تو آشکار کند. بی‌تردید، معنای این قصه‌ها و مطالب، ورای واژه‌ها و عبارات است. چنین خوانشی، تجربه‌ای عارفانه را نصیبت خواهد کرد.

در بخشی از ترانه خواندن به وقت باران می‌خوانیم:

«بمیرید، بمیرید، در این عشق، بمیرید!» آیا برای دانستن حقیقت، حاضری بمیری؟ بهای ادراک حقیقت، کمتر از این نیست. برای شناختن حقیقت، یعنی همان عشقی که تو هستی، نَفْسِ تو باید بمیرد؛ و نَفْس چیزی‌ست که تو گمان می‌کنی هستی. مرگِ نَفْس، جهشی‌ست به اقلیم ناشناخته و این جهش، آخرین کاری‌ست که تو پیش از محو شدن انجام می‌دهی؛ مانند جهشِ فرجامین قطره به دل دریا. پس از این جهش، دیگر از بازی با الفاظ و مفاهیم خبری نخواهد بود. عشق، به کمتر از استغراق کامل قانع نیست.