برای اینکه زن را بشناسیم، باید با او، هم‌دلی پیشه کنیم؛ به نوعی، هم‌ذات‌پنداری کنیم. این جلسات، درباره‌ی بازیابی خویشتن خود “زن” است؛ یعنی، زنان خود را بفهمند و بدانند که، تا چه حد توان‌مند هستند، و نسبت به تاب و توان و قدرتِ خود، نگاهی واقع گرایانه، پیدا کنند. نکته‌ی دوم، به دست آوردن و پیدا کردنِ اعتماد به نفس است. و نکته‌ی دیگر اینکه، زنان استحقاقِ داشتنِ یک زندگی ساده و زیبا را دارند.
زن، این توان را دارد که خانه را، کانونِ گرمِ عشق و خنده کند. البته، توان‌ِ آن را هم دارد که خانه را، از این گرما و روشنی، محروم کند. زن است که در کشاکشِ حوادثِ زندگی، مایه‌ی دلگرمی مرد می‌شود.
به تعبیر قرآن کریم، مرد، از گِلِ بویناک و لجنِ خشک شده، ساخته شده است؛ اما، برای ساختنِ زن، از خمیر مایه‌ی دل، استفاده شده است.
