شُکوهِ زن بودن (جلسه اول)

برای اینکه زن را بشناسیم، باید با او، هم‌دلی پیشه کنیم؛ به نوعی، هم‌ذات‌پنداری کنیم. این جلسات، درباره‌ی بازیابی خویشتن خود “زن” است؛ یعنی، زنان خود را بفهمند و بدانند که، تا چه حد توان‌مند هستند، و نسبت به تاب و توان و قدرتِ خود، نگاهی واقع گرایانه، پیدا کنند. نکته‌ی دوم، به دست آوردن و پیدا کردنِ اعتماد به نفس است. و نکته‌ی دیگر اینکه، زنان استحقاقِ داشتنِ یک زندگی ساده و زیبا را دارند.

زن، این توان را دارد که خانه را، کانونِ گرمِ عشق و خنده کند. البته، توان‌ِ آن را هم دارد که خانه را، از این گرما و روشنی، محروم کند. زن است که در کشاکشِ حوادثِ زندگی، مایه‌ی دلگرمی مرد می‌شود.

به تعبیر قرآن کریم، مرد، از گِلِ بویناک و لجنِ خشک شده، ساخته شده است؛ اما، برای ساختنِ زن، از خمیر مایه‌ی دل، استفاده شده است.