بخشی از کتاب

«فرض کن تو تنها آدم روی زمین هستی؛ آنگاه تمایلی به انجام هیچ کاری نخواهی داشت. خلق یک تابلوی نقاشی، اگر مخاطبی نداشته باشد، چه ارزشی دارد؟ خلق یک اثر موسیقایی، اگر کسی نباشد آن را بشنود، چه فایده‌ای دارد؟ اختراع چه ارزشی دارد، اگر کسی نباشد از آن استفاده کند؟ اگر جز تو کسی روی زمین نباشد، دیگر تمایلی نخواهی داشت از جایی به جایی دیگر بروی، زیرا همه‌جا برایت یکسان خواهد بود. اگر جز تو کسی روی زمین نباشد، زندگی تو از لذت و شادمانی تهی خواهد بود.

تماس و ارتباط تو با دیگران است که به زندگی تو شور، معنا، و هدف می‌بخشد. به همین دلیل، روابط تو با دیگران بیشترین تأثیر را بر زندگی تو دارد. برای آن که به زندگی مطلوب و رؤیایی خویش برسی، لازم است بدانی که روابط تو چگونه بر زندگی تو اثر می‌گذارد، و چگونه آن‌ها مجرایی می‌شوند برای جریان عظیم و تحول‌آفرینِ سپاس و امتنان.

علم، اکنون، بصیرتِ عارفان و فرزانگانِ گذشته را تأیید می‌کند. علم نشان می‌دهد آن‌هایی که شکرگزار بوده‌اند بهتر توانسته‌اند با دیگران رابطه برقرار کنند، با دوستان و خانواده‌ی خود صمیمی باشند، و در میان جمع بدرخشند. اما نتیجه‌ی جالب‌تر پژوهش‌های علمی آن بوده است که در ازای هر شِکوه و شکایتی از دیگران، چه در ذهن چه بر زبان، باید ده موهبت وجود داشته باشد که رابطه با دیگران را بهبود ببخشد. کمتر از ده موهبت، در ازای هر شِکوه و شکایت، موجب از بین رفتن رابطه می‌شود، و اگر آن رابطه، رابطه‌ی زناشویی باشد، کار به جدایی می‌کشد.