توضیحات
جلسه‌ی نخستِ اثرِ بالِ پروانه، با یک آیه‌ی شریفه‌ی قرآنی، از سوره‌ی لقمان آغاز می‌شود؛ لقمان، به فررند خود می‌گوید: “ای فرزند، اگر به اندازه‌ی سنگینی دانه‌ای خردل، عملِ نیک و بد داشته باشی، و آن عمل در صخره‌ای و یا در آسمان‌ها و یا زمین پنهان باشد، خدا آن را آشکار خواهد کرد.”
وقتی ما، تماشاگرِ خوبِ نمایشِ زندگی باشیم، بی‌تردید آفریننده‌ی خوبی هم خواهیم بود. هنگامی که، زندگی را خوب بازی می‌کنید، پیرامون‌ِ خود یک انرژی لطیف، مثبت و زیبا ایجاد می‌کنید. این انرژی، عشق است. عشق، بسیار جذاب است.
هر حرکت و عملِ ما در زندگی، نه تنها برای خود ما تاثیرگذار است، بلکه برای همه‌ی نسل‌ها و همه‌ی عصرها هم مهم است.
در این‌جا، پروانه‌ای بالی می‌زند؛ در آن‌جا، توفانی به پا می‌شود.
